Duitse herstelbetalingen 2.0 scheppen een precedent voor extremisme

"Duitse politici hebben een probleem"

De geschiedenis herhaalt zich altijd in een andere vorm. Na de Eerste Wereldoorlog werd Duitsland als verliezer gedwongen herstelbetalingen te verrichten aan de winnaars van WW1. Door de druk die werd uitgeoefend de betalingen te verrichten werd de Weimar republiek slachtoffer van instabiliteit door extremistische groeperingen als de NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) en de KPD (Kommunistische Partei Deutschlands).  De gevolgen van het verdrag van Versailles zijn bekend. Wereldoorlog 1.0 resulteerde door het verdrag in Wereldoorlog 2.0.
 
Nu is de situatie van toen wel en niet vergelijkbaar met de situatie waar Duitsland zich nu in bevindt. Er is geen oorlogsschade die de Duitsers terug hoeven te betalen. De Duitse politici betalen tot nu toe braaf mee om de corrupte Zuid-Europese samenleving in stand te houden. Dit uit angst om als anti-Europees te worden weggezet. 

Frau Merkel

De Duitse herstelbetalingen 2.0  vinden dan ook, vooralsnog, gewoonweg plaats. De Duitse politici hebben echter een probleem, een probleem dat men in Duitsland wegens historische redenen weigert onder ogen te zien. 

Het probleem is, net als in Weimar, het gebrek van de huidige democratische politieke partijen eurokritisch te zijn en daarmee bedoel ik echt eurokritisch en niet lafjes blaffen wat Frau Merkel af en toe doet om haar achterban tevreden te houden.