De ene cultuurbarbaar tegen 'de anderen'

"Over de journalistieke plicht van het spreken van de waarheid"

Het is leuk dat een website als Opiniestukken.com elke door zichzelf benoemde auteur de gelegenheid biedt een aantal waanideeen op internet te spuien die, zo vrees ik, daar nooit meer vanaf gaan. Als ik goed tussen de regels heb gelezen hoopt Frank Berkemeier ook op overname van zijn bijdrage door de redactie van de Volkskrant. Ik mag niet voor mijn beurt spreken - en ga er ook niet over -  maar het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dit gebeurt.

Wat ik heel erg vind, werkelijk onbestaanbaar, is Frank dit bij hemzelf opgevoerde 'feitje' als argument gebruikt. Ik citeer de eerste alinea: "Wanneer je een willekeurige doorsnee-Nederlander vraagt: "hoeveel wil je bezuinigen op Cultuur?", is het antwoord: "een miljardtriljard, wat die kunstemakers maken kan mijn zoontje/dochtertje van vier ook".

In de kroeg

Bij mijn weten is die vraag misschien wel eens gesteld, maar dan alleen in de kroeg. En het cliché antwoord ('Wat die lui maken kan mijn zoontje van vier ook') is een typisch PVV-antwoord. Bedoeld om te kwetsen en zieltjes te winnen bij rabiate kunsthaters, zoals Berkmeier in een bijzonder te noemen vlaag van waarheidszin ook zelf lijkt te beseffen.

De meerderheid van de Nederlanders hecht wel degelijk aan Nederlandse cultuur en wil die ook wel ondersteunen - zo lang het niet 'de spuigaten uit loopt', om met Wilders te spreken. Maar de PVV zit al enige tijd niet meer in de regering. En het ziet er naar uit dat dit voorlopig ook niet gaat gebeuren. 

Ook schrijvers van 'opiniestukken' horen hun meningen te baseren op feiten. Het is altijd aardig om Goethe aan te halen, maar de valse smaak van die eerste alinea haal je er niet mee weg.