De druk die leven en werk ons opleggen, lijkt onhoudbaar. Organisaties die bewust ruimte scheppen om het gevoel van mensen een plaats te geven, creëren nieuwe perspectieven.

Uit het onderzoeksrapport over patiëntveiligheid bij het AMC Utrecht blijkt dat klokkenluiders en interne toezichthouders gedeelde belangen hebben bij het vroegtijdig signaleren van een angstcultuur.

Kinderopvang wordt nog te vaak gezien als arbeidsmarktinstrument en eerste voorbereiding op het basisonderwijs. Dat is achterhaald en moet veranderen, zo stelt Katinka Reuling.

Het is aan mijn PvdA om het vertrouwen in de politiek te herstellen en mensen weer hoop te bieden. Hoop op steun, hoop op solidariteit.

Het asielbeleid van de VVD is achterhaald. Het wordt tijd dat de menselijke maat in het asielbeleid wordt ingevoerd, rekening houdend met de aanvrager.

Terwijl de retoriek in de Nederlandse politiek steeds meer individualistisch wordt zien we in andere landen een tegenovergesteld beeld. Waarom investeren in verbinding juist nú van levensbelang is.

De grote meerderheid van Nederlanders heeft niet met werkloosheid te maken en kan daarom moeilijk oordelen over wat het met een mens doet. Lees daarom wat ik ervaren heb.

Waarom betalen wij überhaupt nog belasting als wij niet eens zeggenschap hebben in een 'democratisch' land... Wij, het gewone volk zijn machtiger dan wij zelf denken!

Over meer bijstandsgerechtigden en over Jan Zeeman en Erwin Miedema van Domus Magnus die winst willen halen uit ouderenzorg en gebruik maken van vrijwilligers, waardoor de winst vergroot kan worden.

Waarom onderscheid maken tussen mensen en andere dieren wanneer het gaat om het protesteren tegen het toebrengen van leed en het begaan van onrecht? Al wat leeft en kan lijden verdient ons mededogen.

We zetten alles op alles om ervoor te zorgen dat pasgeboren kinderen een goede start krijgen. Maar we verwaarlozen de laatste fase van het leven. Ouderen missen persoonlijke aandacht.

Ik schaam me te pletter voor mijn mede-Nederlanders, die denken dat ze beter zijn dan deze vluchtelingen en meer recht hebben op een plek in Nederland dan elk ander individu.

U kent ze wel: buzzwoorden als participatie of doe-democratie. Mark Franken van Movisie stelt: 'Beleidsmakers gebruiken deze begrippen te pas en te onpas, en het lijkt net of er consensus over is.'

Het onvermogen om onderscheid te maken tussen noden en wensen van burgers is volgens Kees Schuyt de achilleshiel geworden van de verzorgingsstaat. Zijn analyse verdient meer aandacht.

Als artsen het vermoeden hebben dat een patiënt thuis mishandeld wordt, vinden zij het lastig om het gesprek daarover aan te gaan. Schokkend, maar niets nieuws, stelt Ina van Beek van Movisie vast.

Terwijl er in de zorg bezuinigd moet worden, worden gekwalificeerde verpleegkundigen met hart voor de patiënt noodgedwongen wegbezuinigd.

Nu de regering haar meerderheid is verloren in de Eerste Kamer lijkt het me duidelijk wat er langzaamaan nodig is: een nieuwe regering met een socialistisch karakter.

In samenlevingen waar traditie en religie de wet dicteren zijn het vooral meisjes en vrouwen die het moeten ontgelden.

Gisteravond was er een politiek debat rond informatie die ongepast openbaar was gedeeld door een lid van het MH17-team. Dit was een symptoom van een grotere kwestie. Op het gebied van journalethiek.

Vrijwilligerswerk is tegenwoordig hip and happening. Vol goede bedoelingen gaan we massaal op pad om onze arme medemens te helpen. Maar wie worden er nu echt beter van al onze goede bedoelingen?

Laatst treurden we allemaal mee met een rouwende zwaan. Oplossingen werden aangedragen. Dat zie ik ook toenemend in de mensenwereld. Mogen we nog wel rouwen? Kunnen wij de ander nog wel laten rouwen?

De Reclame Codecommissie oordeelt de VWS-campagne 'Zorg verandert mee' als te rooskleurig. Het zou het ministerie van VWS sieren als het zich zou bezinnen op een klassiek neutrale voorlichtingsvisie.

In verklaringen voor radicalisering van moslims wordt steevast verwezen naar ernstige vernederingen die van buiten hun groepen komen. Vooral de Westerse samenlevingen moeten het ontgelden. Kortzichtig.

De discussie rondom vrijwilligerstoerisme is losgebarsten, met name over vrijwilligerswerk in weeshuizen. Ik mis daarin de stem van het kind. Wat doet het met je als papa en/of mama je wegdoet?

De hoge case-load en complexiteit van de problematiek maakt het voor veel professionals in sociale wijkteams moeilijk om preventief te werken en buurtkracht te benutten. Wat te doen? Professionals, neem de ruimte in je sociale wijkteam!