Je kunt autoriteit krijgen door duidelijk te zijn over wie je bent. Bedenk dus voordat je begint aan een opiniestuk hoe je een link kunt leggen tussen jouw achtergrond en de tekst.

Sla eens een krant open of log in op een nieuwssite. Ga naar de opinierubriek en bekijk het aanbod aan meningen. Merk je ook dat je bij de koppen boven de items direct wilt weten wie het geschreven heeft?

Je ogen schieten gelijk naar wat de credits worden genoemd: het stukje tekst bij of onderaan het opiniestuk. Want je denkt, net als alle andere lezers: wie is de auteur wel niet dat die het standpunt heeft dat in de kop staat?

Anderen doen dit natuurlijk ook. Als jij je in het debat mengt, is het daarom goed eens wat langer stil te staan bij hoe je jezelf presenteert, in relatie tot jouw opinie.

Laat zien dat je ertoe doet

Bedenk voordat je begint met schrijven hoe je een link kunt leggen tussen jouw functie en de tekst.

• Als je bijvoorbeeld gaat schrijven over een ontwikkeling in jouw vakgebied, moet je in je tekst laten zien dat je jouw vak beheerst. Vergeet niet om een relevante aftiteling te schrijven waarin je jouw functie of ervaring omschrijft.
  
  
• Als je een opiniestuk gaat schrijven over een ontwikkeling in de maatschappij die velen persoonlijk raakt, bereid je dan voor op vragen over jouw burgerlijke staat, leeftijd en of je de Koude Oorlog nog hebt meegemaakt.
  
  
• Als je gaat schrijven over een onderwerp waarvan je niet veel weet, stop dan met je poging. Alleen experts worden serieus genomen, vooral als zij hun expertise terloops melden.

Goede experts zijn als leraren die zich opstellen als coach. Ze cijferen zichzelf niet weg, maar kloppen zich ook niet op de borst vanwege hun opleiding of ervaring. Ze willen hun leerlingen sturen zonder dat die enige dwang ervaren, maar ze laten zich nog wel leraar noemen.

Stel jezelf vooral op als expert

Ben je een publicist, freelancer of andere broodschrijver die over alles een opinie kan schrijven, dan geldt ook: stel jezelf op als expert. Het is nergens voor nodig om te verbergen dat je geen diploma hebt behaald in het onderwerp waarover je schrijft. Laat zien dat je als buitenstaander iets opmerkt en daar graag aandacht aan wilt schenken. Schaam je niet voor het schrijversvak.

Ditzelfde geldt voor voormalige politieke activisten die nu werken in de public affairs, als lobbyisten zijn. Schaam je niet voor je vorige stappen in je carrière, of voor je huidige baan. Als je vroeger links politicus was en nu pleit voor marktwerking, kán het tegenstrijdig lijken om te zeggen dat je eerst socialist was en nu liberaal bent. Maar als je het níet benoemt, verdwijnt het contrast niet. Lezers zijn niet dom en opinieredacteuren zijn niet onbelezen.

Wees dus open in en onder je tekst. Als je dit niet doet, zullen je lezers je tekst met wantrouwen lezen. Waarom zou de auteur iets willen verbergen?

Uit ervaring blijkt verder nog dat consistentie en enige voorspelbaarheid gewaardeerd worden door een groot publiek. Als je dus een publicist bent en bent opgeleid als cultuurhistoricus, schrijf dan vooral over onderwerpen die met je achtergrond te maken hebben. Bekende natuurkundigen die ineens over maatschappelijke ontwikkelingen schrijven, moeten iets persoonlijks toevoegen in en onder hun stuk.



Schakel bekende namen in

De drempel om een opiniestuk te lezen gaat omlaag als de auteur een bekende naam heeft. Opinieredacteuren weten dit, dus kiezen ze soms voor bekende auteurs. Een van de journalistieke zekerheden is immers dat er meer aandacht komt als er bekende mensen in het spel zijn.

Bovendien zijn bekende auteurs niet voor niets bekend. Ze zijn goed in wat ze doen of hebben invloed, bijvoorbeeld doordat ze gekozen volksvertegenwoordigers zijn. Negeer dat niet, maar probeer er juist voordeel uit te halen.

Als je niet zo bekend bent, neem dan het initiatief om een opiniestuk te schrijven en lift daarna mee op het succes van anderen. Kies voor de nederige positie van medeondertekenaar als je anders minder kans maakt, ook al betekent dit dat lezers kunnen denken dat niet jij, maar de BN’er het opiniestuk heeft geschreven.

En wanneer je als je als schrijver niet bekend genoeg bent, kan het ook slim zijn om aan ghostwriting te doen. Dit betekent dat je namens iemand anders een stuk schrijft en diens naam eronder plaatst.

Ghostwriting is een variant op toespraken schrijven; je ziet het veel gebeuren bij communicatieafdelingen van bedrijven, belangenorganisaties, politieke partijen en overheden - en bij auteurs zoals die van deze site.